ناباروری و عدم احساس امنیت در زندگی زناشویی

زمینه و هدف: این پژوهش در زمینه ناباروری و متعاقب آن احساس ناامنی و بروز احتمالی طلاق انجام شده است. ناباروری می‌تواند باعث بروز احساس ناامنی اجتماعی، اضطراب اجتماعی، نگرانی از آینده خانواده و بروز خشونت خانگی شود. هدف پژوهش حاضر یافتن مشکلات تهدیدکننده ثبات زندگی مشترک ناشی از ناباروری در زوجین نابارور جامعه ایران است. روش‌شناسی: این مطالعه کیفی در سال‌های 1398-1396 از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با 40 فرد نابارور مراجعه‌کننده به مرکز درمان ناباروری ابن سینا انجام شد. درتحلیل داده‌ها از روش کدگذاری اشتراوس و کوربین[1] استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر  آشکار ساخت که ناباروری و فرآیند درمان آن به خودی خود منجر به ایجاد ابهام در زندگی می‌شود و به دنبال خود انواعی از استرس‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی و احساس شکست، اندوه، فقدان و خشم را به همراه دارد. همین موارد به پایین آمدن کیفیت زندگی افراد و ایجاد بحران می‌انجامد در نتیجه افراد احساس عدم امنیت در زندگی زناشویی می‌کنند. در صورتی که بحران حل نشود و تداوم یابد، ناباروری به عنوان تهدیدی جدی برای ثبات زناشویی و واقعیت‌های مشترک زن و شوهر به شمار می‌آید. نتیجه‌گیری: در واقع ناباروری به عنوان یک اختلال پیش‌بینی نشده، روال عادی زندگی افراد را بر هم زده و آنان را به حاشیه منفی منحنی نرمال می‌راند. این حاشیه منفی می‌تواند منتهی به ایجاد بحران و سبب‌ساز عدم احساس امنیت گردد. برقراری امنیت در زندگی زن و شوهرهای نابارور منوط به رهایی از تهدید و امکان بهره گیری از فرصت‌هاست. [1]- Strauss and Corbin coding paradigm